ICM 2017

Ik ben geland!
Na een vlucht van 8 uur in een vliegtuig vol verloskundigen uit Nederland maar ook diverse buitenlandse vroedvrouwen. Dat is meteen al leuk. Je komt collega's tegen waarvan je niet wist dat die ook gingen. En je kijkt om je heen naar vreemden en je weet gewoon dat die en die en die daar ook vroedvrouw is. Maar wat het dan is dat maakt dat je dat weet? Geen idee.
En zoals meestal als ik vlieg, toch weer stiekem hopen dat er een zwangere vrouw aan boord is die hulp nodig heeft. Heb jij dat ook wel eens? Dat de piloot omroept: 'Is there a doctor on board? There is someone in labour!' En dat je dan een zenuwachtig zwetende kno-arts (ofzo) opzij duwt en zegt "laat mij maar ff". Nou, dan waren er dit keer echt heel veel Flying Midwives om die luchtbaby aan te pakken ;-). Helaas niks van dat soort sensatie aan boord. Maar inflight entertainment had wel speciaal voor ons een thriller over een middeleeuwse vroedvrouw waarbij alle baby's dood gingen op het menu: Brimstone ("Liz, a mute midwife, has her life thrown into chaos by a preacher, when shortly after his arrival she fails to deliver a single baby alive"). Die durfde ik niet te kijken, niettemin een leuke geste van de KLM ;-). Misschien iets voor de terugweg.
Minstens zo spannend was opstijgen terwijl 1000 nog wat kilometer verderop er druk gestemd werd over het presidentschap van ICM. Een cliffhanger van 7,5 uur...
Toen we geland waren, meteen de telefoons weer aan en: ZE HEEFT GEWONNEN!!!
Franka, you did it! Gefeliciteerd!

ICM 2017 kan nu al niet meer stuk :-)